İstiridye açmış ağzını
Bekler nisan yağmurlarını,
Girer tek tek damlalar
Kapatır birden kollarını,
Dalgalar savurdukça
İnciler süt beyazı,
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Ya yağmur damlası yada kum tanesi ne farkeder, sabırla oluşmuş sonunda inci tanesi...
Tebrik ederim..
Fuzulinin bir eserini çağrıştırıyor çalışmanız...
yümn-i na'tinden güher olmuş fuzûlî sözleri
ebr-i nîsandan dönen tek lü'lü-i şeh-vâre su
FUZULİ
sizin de belirttiğiniz gibi bir efsaneye, göre istiridyeler nisan ayında denizin yüzüne çıkar, yağmur yağarken kabuğunu açar, bir iki damla alır, yeniden denizin dibine inerlermiş. bunlar zamanla inci haline gelirmiş.
Güzel bir betimleme, tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta