Her şey boş, bomboş…
Gerçekten boş mudur her şey? Boş mudur yaşamak? Boş mudur ölmek?
Niye, neden, nasıl olduk ki? Yaradanım ne ister ki?
Her şey ben, besben…
Ben yaradılmamışsam, ondan bir parçaysam. Benim parçam ondansa…
Ne isteyebilirim ki kendimden? Ne istenebilir ki o parçadan? Ondan ne isteyebilirim ki?
İstesende yapabilecek mi? İstesem yapabilecek miyim?
Her şey boşben, karmarakarışık…
Anladım ya da anlattırıldım. Zaten her şeyi biliyordu bu parça.
O yüzden af dilemeli, dua etmeli yaradana.
Kendine gelmeli bu parça. Kavuşmalı yaradanına.
Neden ayrıldı ki zaten? Zoru neydi de ayrı düştü dermanından?
İçimden geleni döktüm bir anda. Yanlışımı anladım...
Kayıt Tarihi : 11.6.2018 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!