Sırf senin elin değdi diye, dudakların bir kez dokundu diye kesmiyorum sakallarımı. Yıkamıyorum yüzümü, yıkayamıyorum… İnan kimseyle selamlaşmıyorum, tokalaşmıyorum bir başka bedenle…
Görmek istediğim sadece senin gözlerin. Aynaya bakmıyorum, bakamıyorum… İnan başım hep eğik yürüyorum sokaklarda… Bir başka bakış değmesin diye gözlerime. İnan seni arıyorum her defasında… Başı boş bir şekilde, başı boş tenhalarda…
İnan bana… Belki başka bir kalbi sevdi bu kalp daha önce. Taptı hatta belki de… Ama kalp bir kere kanıyor, bir kere… Bir kere çekiliyor bu acı, ötesi yok. Can bir kere yanıyor, bir ömre yetiyor zaten…
Ben kendimi kaybetmeyi göze almışsam, canımı sana adamışsam, anla! Sadece senindir bu kalp… Ne başkası sevebilirdi beni böylesine, ne ben başkasına yar diyebilirdim; böyle içtenlikle… Ne bir başkası bakabilirdi gözlerime böyle, ne de ben bir başka göze, sevgiyle…
İnan bana… Yemin etmiyorum, etmeyeceğim. Sana söz vermiyorum, vermeyeceğim. Ama sen bana inan! Sebebim; sensin…
FURKAN GÜLDEN
Furkan GüldenKayıt Tarihi : 27.3.2012 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!