Evvel insan, ahir insan; buyurun yoklayalım,
Perdemizi aralayıp bakıp görelim dostlar.
Eksik, fazla her ne varsa bilelim anlayalım,
Aynadaki aksimizden ne durumda insanlar.
*
Güneş gibi, ateş gibi, kaya gibi duranlar,
Düşen, düşüren, düşünen, duran, damga vuranlar,
Her insan ayrı bir âlem, sayıp dökmeye gelmez,
Kapı, köprü kapatanlar; kapı, köprü olanlar.
*
Kadın gibi erkek de var, erkek gibi kadın da,
Sağlam, çürük lakap, unvan bir kısmının adında,
Kimisi sahte kahraman, zehir zıkkım tadında,
İnsanla dans eder durur doğrular ve yalanlar.
*
Ve kimi değerler var ki, dürüst, kendi halinde,
Gürültüsüz yaşar durur, obasında, ilinde,
Ölür ve değer kazanır sonra günün birinde,
Başını taşlara vurur insandan anlayanlar.
*
Her insan bir ömür boyu yürür bu koridoru,
Her insan özelde yaşar, aşk meşk, kolayı, zoru,
Bu evrende hem cevap çok, hem her cevaba soru,
Bir tarafta yeşerenler, bir tarafta solanlar.
2013
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 7.7.2017 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/07/in-san-lar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!