İmkansız aşk (düet) Şiiri - Filozof Sosy ...

DÜET - İMKANSIZ AŞK
Adam:

Bu gece…
sessizlik her zamankinden ağır…
Her adımım… geçmişin gölgesiyle dolu…

Kadın:

Seni düşündüğümde…
zaman bir anlığına duruyor.
Hiç dokunmamış bir kalbin sıcaklığıyla…

Adam:

Yıllar geçti… ellerim boş…
Ama şimdi… bir nefesin içinde kayboluyorum…

Kadın:

Sana bakarken…
dünya başka bir yere taşınıyor.
Hiç bilmediğim bir huzurla doluyorum…

Adam:

Her bakışın bir ateş…
Her tebessümün bir umut…
İlk kez… gerçekten yaşıyorum…

Kadın:

Ve ben… sessizce…
kalbimin en derin köşesinde saklıyorum seni…

Adam:

Ölüm bile yaklaşsa… korkmuyorum…
Çünkü sevgi… yılların yükünü siliyor…

Kadın:

Sana dokunamadığım her an…
bir hayal gibi yakıyor içimi…

Adam:

Geçmişin zincirleri…
Artık yok…
Bir nefes… bir kalp atışı…
Ve bu an… tüm hayatıma bedel…

Kadın:

Sevgi böyleyse… imkânsız bile olsa…
Yeter ki yaşasın…
yüreğimizin derinliğinde…

Adam:

Kalbim tatmıştı ya…
İlk kez…
Ve bu bana her şeyi anlatıyor…

Kadın:

Ve ben… sessizce…
Seninle birlikte bu anı yaşıyorum…