İmkansız Şiiri - Batur Alp Akgül

Zamansız uçurdum umut kuşunu.
Şimdi arkasından gitmem imkânsız.
Kendi elimle zehirledim umut aşımı
Artık bir damlasını içmem imkânsız.

Sana değil, kendime de uzağım.
Belli değil yönüm, yörem, durağım.
Suya hasret çöller gibi kurağım.
Yeşerip, renklenip, bitmem imkânsız.

İmkânsızmış hayallere erişmek,
İmkânsızmış zaman ile savaşmak,
İmkânsızmış sevilene ulaşmak.
Artık ellerinden tutmam imkânsız.

Şimdi sessiz sakin bir köşedeyim.
Geçmiyor boğazımdan, mezesiz meyim.
Viran olmuş hanlar gibi köhneyim.
Kendimi ayakta tutmam imkânsız.

Karlı dağlar gibi dumanlı başım.
Bitti hayallerim tükendi düşüm.
Dönme artık bana sen umut kuşum.
Seni kollarımda tutmam imkânsız.

Bilinmez bir şeye takıldım artık.
Zamana yenilip yıkıldım artık.
Kendi kabuğuma çekildim artık.
Acımı dışarı vurmam imkânsız.