İmkansız Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Uzak soğuk füme bir akşamdı
Tenimde yokluğunun yüzsüz ateşi
Eski gamlı bir şarkı gibi tünedim vefana
En ıssızında bile yoktum
Bakışlarındaki boşluğun
Ne çok inanmıştım oysa
Bırak seni; sayma beni
Bütün dünya çıksa karşımıza yıkılmazdı
Ukela yiğitliğime sığdırdığım
Aşkımız

Bir kelime bile
söylemeye lüzum görmeden
giderken
Ekmek kırıntısı gibi
yollara ufalamışsın
sen o aşkı
Aç kuşlara katık etmişsin
İmansız

Şimdi anlıyorum
Ben aradığım da
Telefonun da çalan şarkıdan
‘Sen imkansızsın sensizlik imkansız
Aşk imkansız.’