İmansıza Nasihat Şiiri - Abdullah Toroslu

Söyler misin bay münkir; İnkarına ne sebep?
Varsa haklı gerekçen, de ki; buna şu sebep!

Dinden çıkma boşuna, makul neden olmadan!
Yapar bunu sadece; Hak düşmanı bir nadan!

Yok desen de vardır o, şahit zira her mevcut!
O, Rahman’dır ve Rahim, üstelik de gayet Cud!

İhsanları tükenmez, kalksan şayet saymaya;
İnsan isen, Allah’a, yok demekten et haya!

İnsaf varsa azıcık, bak dikkatle Evrene!
Ulaşmazsa nazarın, çevir gözü çevrene!

Gördüğünü yorumla, kimden sence şu şeyler?
İtiraf et gerçeği, yoksa şayet heyheyler!

Kaç fakülte bitirmiş, tarlada ki şu toprak?
Nasıl olmuş yemyeşil, bir odundan şu yaprak?

Bir baksana ağaca; gövde siyah, meyve al!
Mevsiminde yiyene, vitaminler ideal!

Koku cazip, renk müthiş, yani her şey mükemmel!
Gölgesine kurul ye, yap şükür’ü tek emel!

Toprak insten bi-haber, ağaç bizi tanımaz!
Bilmez kula ne lazım, insaf edip acımaz!

Nerden bilsin canlıyı, cansız olan bir madde?
Madem yoktur şuuru, olmaz kula yar madde!

Ya içtiğin süt kimden, düşündün mü vereni?
İnek verir deyip de, olma cahil bir deni!

Nasıl yapsın ki sütü, kimya bilmez hayvancık?
Bırak saçma sözleri, doğru düşün bir ancık!

Kan ve fışkı içinden, kim çıkarır o sütü?
O, Allah’tır demezsen, sonun olur bil kötü!

Cesim varlıklar varken, neden sana şu teshir?
Doğru cevabı bulup, bilmeyene et teşhir!

Mahlukatın içinde, en acizken şu insan;
Niçin ona mahsustur, her tür inam ve ihsan?

Bir pirecik uyutmaz, beşer denen aciz’i!
Eder onu rahattan, bir sineğin taciz’i!

Tesadüfün rolü yok, bu işlerde bilesin!
Her hadise Mevla’dan, kesin emin olasın!

Akıl alma sen, sen ol, şeytan denen melundan!
Düşme onun peşine, gitme lütfen yolundan!

Beşer için tek yol var, eriştiren felaha!
O ki; Kur’an yoludur, vasıl eder Allah’a!

Madem öyle hal, durum, at başından gafleti!
Son hak dine teslim ol, kabul et hakikati!

Abdullah Toroslu
24.02.2012-İzmir