zırhını kuşan evlat
gökte salınan bir oktadır ecelin,
yiğitliğini kuşan kat be kat
hınzır ensende tetikte ola sol elin
sokaklar yırtık,taşı arnavut döşeme
ar son damlada tutsak düşmemiş yere,
çiğnenen namuslar sancı verirken köşeme
bir nida göğü ürpertir Allah der de bi kere
okumuş beyinler,sarmaşık bitkiler ve saksı
^ben^liğin tapınmalığında nöbet bekler,
darwin küflendi; tozuna bananların raksı
şişe diplerinde bilmem daha kaç tetikte tekler
-öl! gibi iki harflik kansız bir soğuk duş
titretir tırnağına kadar üryan her adamı,
hem hortlak hem ter akıtan bu yokuş
iman kalesinde ancak hür kılar idamı
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)