Bir kalenin başına çıktım .
Bir tefekküre,Umman’a daldım.
Düşündüm;
Senenin ihtiyarlığı,benim ihtiyarlığım.
Bu vahşette ne yapacağımı şaşırdım .
Bir Nur bir teselli aradım.
Sağa ,yani geçmiş zamana baktım .
Anne Ve babamın,ecdadımın bir mezarıyla karşılaştım.
Teselli yerine vahşet aldım.
Sol tarafım olan geçmiş zamana derman ararken baktım.
Baktım ki,benim ve neslimin kabre gidip yok olmasıyla karşılaştım.
Teselli yerine vahşet aldım!
Sağ ile soldan korkup,hazır günüme baktım.
Baktım ki,o hazır gün;
yarı ölmekte olan cismimin cenazesini taşıyan tabut olmuş.
Her an ölme korkusuyla baş başa kalmış.
Sonra bu yönden dahi ürkünce ,başımı kaldırıp ömür ağacına baktım.
Baktım ki o ağacın tek meyvesi var.
O da benim cenazemdir .
O ağaçta duruyor bana bakıyor .
Sonra bu yönden dahi ürkünce,
O ömür ağacının köküne,aşşağısına baktım
Baktım ki,
O aşşağıda olan toprakta,
Benim ve neslimin kemikleri ayaklar altında çiğneniyor gördüm.
O dahi derdime dert kattı.
Sonra mecburiyetle arkama baktım;
Gördüm ki dünya;
Hiçlik derelerinde geziyor,yuvarlanıyor.
Giden gidiyor , bidaha gelmiyor…
Bu yönden dahi hayır göremeyince, ön tarafıma baktım.
Baktım ki; kabir ağzını açmış, beni bekliyor.
Kaçmaya çalışsam da olmuyor.
Bu altı yönden gelen dehşetlere karşı bir silahım yok.
Bunları düşünüpte dayanacak halim yok.
Ne yapacağımı şaşırdım.
Dünya da dahi cehennem azabı tattım .
Bu altı yönde karanlıkta çırpınırken:
Birden yetişti Nur-u iman:
Öyle bir ışık saçtı ki;
Aydınlandı bütün cihan.
Hem İman;
Vahşetli gördüğüm geçmiş zamanı yırttı, attı.
O kadar sevdiklerimin ,ecdadımın yok olmadıklarını anlattı..
İçimi pir-Nur etti.
Hem iman,
Mezar olarak gördüğüm gelecek zamanı;
Sevimli saraylar da ,bir ziyafeti Rahmani
olarak gösterdi.
İçimi pir Nur etti .
Hem iman;
Ömür ağacımın tek meyvesi,cenazem olmadığını;
Ebedî bir hayatımın olacağını,
Ruhumun eskimiş yuvasından çıkıp,Özgür olacağını anlattı.
İçimi pir Nur etti.
Hemen iman;
Kemiklerimin çiğnenmek için toprağa girmediğini.
Ebedi bir hayata geçtiğini,mahvolmadığını anlattı.
İçimi pir-Nur etti.
İmandır insanın içini Nur eden.
Dünyada dahi cenneti veren.
Her türlü lezzeti,nimeti bahşeden.
İmansızlıktır,dalaleti veren.
Dünyada dahi, cehennem azabı veren
Her türlü korkaklığı,vahşeti bahşeden….
Kayıt Tarihi : 10.3.2023 17:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir risaleinurdan ihtiyarlar risalesinin 7.ricasından esinlenerek yazılmıştır…
![Furkan Demir 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/10/iman-96.jpg)
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)