İman Şiiri - Ali İsar Turan

Saltanatında bir bahr, fecaat dolu
Kucağına düşmüş adem şaşkın
Dert yüklü zanneder kendini
Battı batacak korkulu endişesi
Niyaza başlar Rab Rab diye
Daha demin bir kab mey hani nerde
Beyliğin paşalığın söyle nerede
Unuttuğun unutturmuyor degil mi kendini
Sen Koca Yusuf gibi sırtı yere gelmez
Sen Abı Hayat iksirini yudumlayan ölmez
Bağın bahçen Babilden kalma solmaz
Bir sinek kanadıyla mi ölüm gelmez
Belkıs 'ın hazineleri tahtı,
Ol deyince Rab an be anı.
Ayakları dibinde, kul Sultan Süleymanı
Bir tahta kurusu mu yere düşürmez.
Dünya zevki ile yoğun aklın
Ermez mi iğne deliğinden deve geçmesini
Çözmüş gayri müslüm ehli kitabını
Uyan be adem unuttuğun unutturmaz kendini
Mahşerde olma perişan
Sıkışınca değil sadece iman
Bugünün yarınıda var inan
Sarıl Kur'ana, oku gemin batmadan