İman Şiiri - Emre Elmacı

Sevdiğim bir şair
İntihar ölüme bir meydan okumadır derdi
Belki de bundandı teşebbüslerim.
İlmeği boğazıma geçirdiğimde
Şeytanın cehenneminde kaybolduğunu hissederdim.
Çaresizlik içinde
kıvranarak dolanırdı
oluk oluk pas akan duvarların arasında.
Oysa ki Muhammed bendim
Gel diyebilirdim, tut ellerimden.
Ancak bir bahis vardı ortada
Ve ben kaybedenlerdendim.
Ey, yokoluşlarımın ortasındaki
Varolma sebebimi bana sorgulatan Tanrı!
Ben İsa' yım sesleniyorum çarmıhtan sana
Eli, Eli, lema şevaktani!
Kayboluyorum!
Acıyor!..
Yanına geliyorum!
Ruhumu ellerine bırakıyorum Baba.
Selam söylüyorum susadığımda sirke içirenlere
Evet onlardı
Hiradan geldiğimde bana inananlar
Bilmedim onların kim olduğunu
Oysa ki şimdi anlıyorum.
Affet Baba.