Yazarlar insan ruhu inşa ederdi.
Kısa videoların mektep olduğu bir dönemde,
harcımız ne kadar sağlam olabilirdi.
Temel yok, bina sakat.
Yıkıldı ha yıkılacak!
Celladımız boynumuza geçirirken ipi, sessizce
boğulmayı öğrettiler bizlere…
Sahip çıktık ipimize!
Vurulduk dalga dalga, yenildik cephe ve cephe,
Her yeniden diriliş bir yıkıma gebe.
Şuursuz Müslüman şeytana, şeytan da kâfire hizmet ede.
Garibin boynunu algı baltası kese.
Ya Rab, imansızlık imanı baskın geldi bize.
Dinim İslam deyip belaya düçar olan mazide kaldı,
İpek kravat takan Müslüman kaldı bize.
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!