Ey iman yetmedi seni susturmaya binler hıyanet ve ihanet
Batık ceddin gemisinden kıyıya vuran son emanet
Sen binler minare altında binler secdegahda yatansın
Sen adi bir nütfe içinde kainat gibi uzayan vatansın
Semavattan gür sadalarla süzülüp binler serin üstüne serildi
Senin uğruna bin fezalar bin cihanlar ve ölü kalpler dirildi
Metafizik babından fıçkıran bir metaki meta ile biçilmez
Yüklü gönüllerdir yüksekliği yüksek dağlar ile ölçülmez
Bir mihenk ki kainatı gönle koyup kainatı onunla tartar
Koy semaları bir kefeye koy gönülden bir parça yine artar
En güzel düşlerden gönüllere düşüp hayal yelkenini sonsuza saldın
O yelken ki dere geçmez idi derken onla deryaları esir aldın
Kayıt Tarihi : 22.12.2011 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!