Tek başına akıl, akla zarar.
Seni yakan akıl neye yarar?
Onun için Allah demiştir ki:
“İmanı, alim olanlar anlar.”
İman kalbimizde bir elmastır.
İnkar ise kapkara bir pastır.
İmanlı yaşam benim her şeyim.
Hatta bu bende bir ihtirastır!
Bir gün öyle bir zaman gelecek;
İnsanlar Allah'ını bilecek.
İman sahiplerini müjdele!
Çünkü onlar, o zaman gülecek.
İmanın bu değeri ölçülmez.
İman etmekle insan küçülmez!
İmansızlar, şimdilik gülse de,
Onların yüzü sonunda gülmez!
Bir tarafımda Kur'an-ı Kerim,
Öbür tarafımda Peygamber'im,
Yukarıda da Yüce Allah'ım,
Can dostlarım ve iman rehberim!
Ben deli divane bir abdalım,
Kendimi Allah'ıma adadım!
Benim bu dünyada tek düşüncem,
Allah'a söz verdiğim imanım!
Kayıt Tarihi : 16.4.2007 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıza Akbulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/16/iman-17.jpg)
tam puan
TÜM YORUMLAR (45)