İlyas Ateş Şiirleri - Şair İlyas Ateş

Kim dinli kim dinsiz olduğunu sen bilemezsin
Onu bilen daima seninle senden ayrı değildir
O senden hiçbir zaman ayrı olmadı ki
O kalplerdekini daima her an bilendir

Senin kendini bilmen senin işindir

Ağlarım halimden kimseler bilmez
Gözümün yaşını kimseler silmez
Bu dünya fanidir kimseler kalmaz
Gözyaşlarım sel eyleyip giderim

Kurudu yaprağım döküldü dalım

Gerçeği bilenlere yalansın dünya
Bozgun düzencilere her şey verensin dünya
Gerçeği söyleyene yalansın dünya
Dünya sende zalimlerden yanasın

Karun’da dünya benim deyip durmuştu

İnandık biz derler dürüst olmazlar
Dürüst olanların hatırını sormazlar
Merhametten yana kafa yormazlar
İşte bu dünyada inanç böyledir

Dil ile biz hakka inandık derler

Adalette doğruluğa tapan yok
Yıkması kolaydır gelip yapan yok
Sen kahrından ölsen dönüp bakan yok
Söz ile biz hakka inandık derler

Kalpleri kırarlar ona bakmazlar

Nerden geldin bu cihana
Söyle bana Âdemoğlu
Anan kimdi baban kimdi
Söyle bana Âdemoğlu

Din imanla övünürsün

Ben bir hakkım gönüllerde yaşarım
Beni bilmezlere bakıp şaşarım
Ben her zaman mazlum ile dururum
Mazlum yaşamayanlar göremez beni

Mazlum oldum çilelere atıldım

Terörle mücadele deyip şehirleri yakanlar
Çıkıp saraylardan yüksek bakanlar
Kendi çıkarları için böyle yaparlar
Saltanat davası koltuk davası

Halk barış dedikçe neden duymazlar

Hakkı görür kör değilim
Cambazlara yar değilim
Münafıkla bir değilim
Ben hak ile bir hak oldum

Dünya menfaat dünyası

Kör müdür benim gözlerim
Güzel kimdir bilemem mi?
Görmüşüm gece düşümde
Kim olduğun bilemem mi?

Gördüğüm bir güzel düştür