İlyas Ateş Şiirleri - Şair İlyas Ateş

Gece gündüz doğruluğa çalıştım
Dünyanın kahrını çektim alıştım
Hay elimde Bir güzele danıştım
Sen ayrılma doğru yoldan git dedi

Gece gündüz hayal ettim düş ettim

Başa geçip insanları ezenler
Kendi çıkarına hesap düzenler
Haram yiyip gururlanıp gezenler
İnsanım ben deyip gezer dururlar

Sevgi saygı huzur dedim yaşadım
Kimse işitmedi duymadı beni
Duymuş gibi yapıp kaçıp gittiler
Boşa anlat boşa yaşa dünya da

Birlik dedim beraberlik aradım

Görmez misin bu dünyayı Allah’ım
İnsanlar birbirini yiyip yutuyor
Ne adalet belli ne de yol belli
İnsanlar kurt olmuş dönüp duruyor

Bir velini gönder bu dünyayı kurtar

İnsanlık yolunda olmayan kişi
Övmesin kendini boşadır boşa
İlim irfan nedir bilmeyen kişi
Yormasın kendini boşadır boşa

İnsanlık uygarlık nedir bilmeyen

İnsanoğlu denen işte bu illet
Dünyayı mahveden o değil midir?
Hem bilgi öğrenen hem bilgi saçan
Bilgiyle aklı kullanan o değil midir?

İnsanoğlu denen bu canavarlar

Görünüşte insan olma
Öz ile canda insan ol
Yalan ile haram yeme
Gerçek anlamda insan ol

Boş sözlerle kendin yorma

İslamiyet Allah birdir gerçek bir
Sen kendin görsene eli neylersin
Sen kendin buldun mu ondan haber ver
Sen bir sefil kulsun anlarsın bir gün

İslam deyip zorbalığı yayanlar

Vicdansıza kahpelere güvenme
Her ne söyler ise sakın inanma
Onların peşine düşüp dolanma
Onlar seni yarın hemen terk eder

Güzel söz söylerler çok konuşurlar

Bir mayıs da emekciyi ezenler
Kendi senaryosunu yazıp düzenler
İşçiyi sömürüp derisini yüzenler
Zulüm yapanlarda inanç mı olur