Delikanlı çağı edasıyla
Dönse de kalbini gökyüzüne
Dökülmek üzeredir şimdi saçları
Yüzüme yaslanan arzın
Bir çayın kenarında
Caddeler mahremliğe gebe
Başına güneş geçmiş kaldırımların
Yalnız bir çocuk
Zamana asmış mahzun yüzünü
Kim bilir, belki de
Çıldırmış olmalı ona göre sokaklar
Sen, duygularımın matemi
Bir avuç su ver hüzünden
Kirlendi saçlarım
Vurdukça yüzüme ansızın
Nefretin matem yeli
1.
yazılırken boynumuza kahpeliğin reçetesi
biz süngülerin boğuştuğu merhameti yeğledik
kundaklı çocuklar ellerimizde
2.
Temâşâ ederken uzaktan ruhumu
Gelip kondu sineme
Ufkundan koparak bir sancı, alın terimin
Yükseldi, yükseldi ve birden uçtu avucumdan
Birden göğe çarptı kanatlarını
Harcarken son azığını heybeden
NORA LİSA VE AŞKIN ÖLÜMÜ
I. FASIL
Nora Lisa; güller kadar ahenkli
Kalbime saplanan bir kuş kanadı
Sen sar makaranı yine
Ben de dolanayım
Devam edelim kaldığımız yerden aşka
Amacım suyu burmak değil
Yoksa usluyum ben de her çocuk gibi
Sal gözyaşlarını
Ya sel olur yanık bağırda
Ya da bir ev yıkılır
Uzakta
Çok ötede palazlanmakta bir ateş
Uzat korkusuzca elini
Kar yağıyor bembeyaz
Üşüyerek bekliyorum yolları
Güneş topluyorum bacalardan
Kardan adam yapan çocuklar
Kardan bir sen yapamayacaklar
Kızaklı ihtiyar
Elmasa çalmış gözlerin
Öyle diyorsun
Gizemliyim, doğrudur bu
Bilemezsin, ne efsunludur yüreğim
Gizemlidir hayallerim
Yalnızca bana açık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!