İlknur Köknar Şiirleri - Şair İlknur Köknar

Uyanmışım, görebilmişim cümle alemi
Ama unutmuşum aşk ile renkleri dillendirmeyi
Susmuşum, kurumuşum kendi bahçemde
Susuzluktan kavrulmuşum, çölde kalmış cüzz-i aklım benim…

Duydum sanmışım, tılsımında aşk var dediğim melodiyi

saklarım senden acılarımı
ressam yüzüme mutluluğu çizdi
tıpkı senin görmek istediğin gibi...

kahkahalarım zora ki
notalarla dansım da tepinme

şimdi masum bir söz lazım bana,
bal tadında uykular misafir olsun karanlığımda...

yol devrildi ayaklarımda,
masum bir bakış olmalı avuçlarımda...

İnsan kendi canına kıymet verir
Kıymetsiz olan korkuları olur
Ki korkular engeller
En sevdiğini korumaktan…

Sen suç mahalindeki delilsin kalbim

Kimim ben
Her uyanışında günaydın diyen nefes mi
Yoksa geceye dönüşte hayatı imbikten geçiren mi!

Kimim ben
Yanlışların saklayıp, maske takan mı

Sesime dokunur hüznün rengi
Aman dokunma ağlatırsın beni
Bir tılsımlı söz kaldı mı sanki
Vuruldun ey kalbim, anladın şimdi!

Bu kış başımdan gitmeyi bilmez

Külünden döner yine sen olur kalbim
Bir demir gibi erir, yine ellerinde kılıç olur gözlerim
Bırak sevgi melekleri çağırsın geceyi
Güneş gibi doğduğum gözlerin, karşılasın uyanışlarda beni!

29/05/2012-01:23

sevgiliye dokunmak,
nasıl bir histir!
nasıl koklanır saçları,
ya gözlerine, nasıl bakılır
ben hala
öğrenemedim usta!

******Özlemediniz mi Sarılmayı! ******

Korkularımız yüzünden kokumuzu kaybetmişiz, düş ülkesi kalkmış içimizden her yeri tarumar etmişiz. Gülümseyişlerimize bir kepenk kapatıp, taşındık ibaresi de eklemişiz. Taşındığımız sanal dünya da sanal kokuların peşinde gibiyiz. İnsanlık bir saltanat, gönülde sultanı iken, selam tacımızı başımızdan atmışız. Kim derdi ki çocuk olmadan yetişkin olacağımızı, anne babanın ne demek olduğunu bilmeden anne baba olacağımızı. Ama oldu kimilerimiz, hala içinde kendi çocukluğundan kalma eksiklerle. Özentilerimiz peşimizden gelmiş, teknoloji sayesinden önümüze bile geçmiş. Kendi iç dünyamızın sevdiği durum ve kişilerde çevremizdekilerin dünyalarına göre nefes alıp vermişiz.

Bu gün doğduğunuzdan emin misiniz, sakın hala dünde doğuşunuzun esrik nöbetlerinde yürümeyiniz. Düşüncelerimizin soyutlaştığı bir çağdayız, histerik nöbetlerimiz ağırlaşıyor. Her geçen gün psikolojik sorunlarımız ve biyolojik rahatsızlıklarımız çoğalıyor. İnsan kokumuzu kaybettiğimizden benliğimizde yeşertmeye çalıştığımız sevgilerimizde kısa vadeli oluyor. Ne diyelim hayat bankası bu kadar vade veriyor. Anca faiz oranları çok yükse, yaşantımızın genelinde etkili oluyor. Sonra sahne çıkıyor karşımıza rollerimiz elbiselerimiz. Kimiz de eğrelti kimiz de çukası oturmuş. Küllüğümüz de taşmış bu arada, baş ağrılarımız çoğalmış. Kimliğimizde isim yabancı, bu isimle ömür mü geçermiş.

Okyanus olmak gerek hayatta
bir damlayla hayata başlayanlara
ders vermek adına...

aşk tek hece
gönüle tohum ekilmiyorsa