İlknur Köknar Şiirleri - Şair İlknur Köknar

kırılır inceden en güzel kelimeler
birbiri ardına içilir acı dubleler
dost dediğine sarılamazsın ne çare
yaranın merhemi, yarin dilinde!

01/02/2005-15:05

Unutulmuş gözlerin, bekçisi gibiyiz;
Sıcak bir dokunuşla, dile gelir kalbimiz
Nasılda buzdan kelepçeyle, bağlı bileklerimiz
Sustukça acıtıyor, kanıyor sevgi mahrumu ellerimiz!

05/02/2012-00:50

Halden anlayan yok!
Yokluk benim şerbetim...

Kusura bakma hayat,
Ben aşk'tan istifa ettim!

İçim bir garip üşüdü bu gün
İliklerim donmaya başladı
Usul usul girdi rüzgar
Müsait misin diye sormadan…

Kirpiklerim direndi ilk defa

Uykularım var gözlerimde biriktirdiğim,
yazık ki kör sağırlığı içip,
dilsiz kalamıyor insan!

Bir farkındalıktır kendini özel yapan,
özelliğin balçıkla kapandığında

sesin kırılınca içimde…martılar çığlık çığlığa kaldı
bir sandal barınağı değildi gözlerim
gönül cennetin beni ağırlayamadı…tutsaktım
parçalanmış bir sandaldım sana vardığımda…

isterdim ki el değmemiş bir dokunuş bırakayım yüzüne

Kuru bir dal,
Yeşile döner mi?
Kuru bir gönül,
Sevgi suyundan içer mi?
Taştan duvarlar,
Sızdırmaz bir ten mi?

Hayat bu aralar bana yardımcı olmuyor
Bir düş kurdum, avuçlarımda parçalanıyor
Ne sesim kırıyor duvarları, ne nefes kısalıyor
Bir ip üstünde gönül kendine, bir misafir bakınıyor!

Bir damla suda dünler yıkansa

Ellerim aşkı dokur
Ayaklarım aşka yürür
Kulaklarım aşkı duyar
Gözlerim aşka bakar
Burnum aşkı koklar
Damarlarım da kan aşka akar

Yanlış seçimlerin suç ortağı yoktur
Hele ki aşkta, tek suç ortağın kalbindir
Sevginin esrik nöbetlerinde aklına hükmetmiştir!

01/11/2012-22:31