Toprak çekiyordu bedenimi
Ne zamanki gözlerini gördüm
Durdum
Nadasa bıraktığım yüreğim
Çırpındı
Dört nala koşuyordu kalbim
Unutulamazsın bu yürekte
Ne kadar çabalasam boş
Benden büyük bu sevda
Çırpındıkça diplere vuruyor hasretin
Boynumda zehirli bir ip yokluğun
Derinlerime süzülüyorsun günden güne
Yine düştün aklıma
Zamansız
Ellerim kollarım paydos etti
Kalbim çözüldü zincirlerinden
Aklım kaçtı çok uzaklara
vakit geldi yüreğim
topla kıyılarda bıraktıklarını
kalmasın sabaha bizden bir iz
yarensiz geldik yine yarensiz gideceğiz
Bulutlara yükle anılarını
kah yağmur olup yağsın işlesin içimize
Nedense bu sabah kokun geldi burnuma
Yağmurlu İstanbul sabahlarımı?
Hatırlattı seni bana…. Bilmiyorum
Sanki daha çok özledim
Sen olsaydın
Şimdi
Yanmıyormu sanıyorsun bu beden aşk diye
Kaçtır güneşi karşılıyor uykusuz gözlerim
Biliyorken bu aşkın sonu olmadığını
İliklerime kadar buz tuttum
Damarlarımdaki kan dondu sensiz
Bakışlarımın üzerine bulutlar çöktü
Ne yağdım ne gürledim sensiz
Yağmaladı gecelerimi hayallerin
Uyumadım uyuyamadım sensiz
Sana şiirler yazdım gözlerimle
Gizli, sır herkese
Bir tek sen okuyabilirsin cümlelerimi
Sana seni anlatmak zor
Sen bile tanımıyorken seni
Ben çok derinlerinde
Gözlerim yanıyor
...
Buram buram
Hasret tütüyor her yanım
Sohbetler kesilmiş
Tadı yok akşamların
Ömrümün baharı
Gençliğimin katili
Gözlerimin çizgisi
Bahtımın karası
Kalbimin yarası
İçimin sızısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!