sen koskoca yalansın bu yürekte
neden büyüttüm bu kadar seni
neyini sevdim bilmiyorum
git hadi hayatımdan
çık
çıkmaz sokaklarımdan
Unuturum seni
Neler unutmadım ki
Nelere alıştı bu yürek
Yokluğun acıtır canımı
Yanar, yanar kor olur
Çıkmazsan karşıma
Ürkek kanatlarımsın
Soğuk kış günlerinde
Varlığınla içimi ısıtan
Ve
Her an gitmeye hazır
Kalbimin Efendisi
Küçüktü avuçlarım
Ellerini tutmanın heyecanı ile
Terledi
Titredim ilk değdiğinde tenime
Avuçlarım
Nasılda koştu sana doğru
Yapraklarını topluyorum şehrin ceplerime
Hep sonbahar olarak kalacak ismin hafızamda
Her gün bir yaprağı harcayacağım yokluğunda
Biterse yapraklar dönerim belki yine sana
________________________ Sen yinede umut bağlama
Dudaklarımda kilitledim cümlelerimi
Beş Yıl oldu
Hala
Yanına geldiğimde yada
Yanıma geldiğinde
Kalbim
Yerinden fırlayacakmış gibi
Ağaçların yapraklarını döküp çıplak kalmış hali gibiyim
Kalbimde kıyıya vurmuş çakıl taşları
Parçalanmışım yaralanmışım
Yok yok sen değilsin
Hadi yapma lütfen bir oyunmu bu
Bir rüyamı hayalmi düşmü
Üzerime döktü tüm çiçeklerini sonbahar
İçimdeki çocuk çığlıklarla kaçtı yüreğimden
Yıllardır kendi etrafımda dönüp durmuşum
Sevmişte hiç sevilmemişim anladım
Tüm rahmetini yağdırdı üzerime gökyüzü
Son bir kez dokunsam dudaklarına
Öpmelere kıyamam parmak uçlarım değse yeter
Saçından bir tel ver hatıra
Hepsine kıyamam bir telide bin ömre bedel
Son kez değsin gözlerin gözlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!