Sol elim ile denizi yararken ta orta yerinden
Kan doluyordu yüreğime, akıl almaz gizemin de
Kaldırımları yerinden çıkarırcasına ezer iken ayaklarım
Yaşam buluyor sende, buğulu cama elim ile çizdiğim resminde
Ateşten kor olan yüreğimle dövdüğüm kılıç kalbime saplandı
Mutluluğu iki dudağımın arasına sığdırdım
Sigaramın tek nefesi ile yaşıyorum
Mutluluk avucumda tuttuğum şişede
Tek bir yetmiş beşliğe sakladım
Evet sahilde, soğuk bir kaldırımda
Kelimelerle savaş verir bedenimde
Ağır basmakta bu aşk dedikleri yoğun duygu
Uzaklık, engel tanımıyor bu yorgun ruhuma
Evet, kalp ritmim değişti, bir başka atıyor
Sanki bir isim söylüyor, sanki yeni bir yaşam sunuyor
Sanırım tek bir görüş, veya tek bir seste yeterliymiş...
Zamana kilit vurmak
Amansızca haykırmak nefreti
Sığar mı iki satıra bu gönül dili
Kucaklar karanlığı sevda kefeni
Ferman misali kelimelerim
Hayata diklenmek, karşı çıkmak
Bu kötü düzene yıkılmadım diyebilmek
Umudunu kaybetmeden, mücadele edebilmek
Direnmek, İnat etmek, uğraş vermek
Ayaklarının üzerinde durmak
Sessizlik ürkütüyordu beni
Her tarafım karanlık
Sesler geliyordu ormandan
Dallar kavga eder gibi sallanıyordu
Sessizlik, gittikçe ürkütücü hal alıyordu
Soğumuş, sessizlik buz kesiyor
Duvarlar serinletiyor
Kötü rüzgar bedenimi titretmekte
Zor bir günün başlangıç noktası
Soğumuş, buz kesmekte yürek
Belki de bugün bu son şarap kadehim
Yıldızların altında ki son yudumum
Karanlık bir sonsuzun içinde
Titrek nefesimden çıkan son türkü
Unutulmaz bir günün ertesindeyim
Bu belki sana son çağrım, son nefesim
Anlamazlar ülkesinden ayrılmaya niyetin yok
Belki başka denizler de hayat buluyorsundur.
Anlaması zor, fakat dinlemesi bir müzik kadar kolay
Sana yazdığım son satırlar bu, kalemimi tuttuğum son sahne
Dokunmamak mümkün mü tek bir hatırana
Unutması güç gözlerine sırtımı dönmek
Tanrıya yalvarmadığım tek geceyi söyle bana
Hayalinle yüzümün ıslanmadığı tek bir sabahı
Gözlerimin güneşe küsmüş olduğu vakit gel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!