Kapandın içine kozanı ördün
Kalbinin bir yolu var mıdır bilmem
Ben hep seni sevdim görmedin kördün
Gönlün kimselere yar mıdır bilmem.
Bugün yarın dedin düşürdün ağa
Kırıcı sözlerinle külledin harı
Söndürdün ateşi köz mü bıraktın.
Her cümlede hece hece tükettin
İki laf edecek söz mü bıraktın.
An be an yok ettin onca seneyi
Ey can 💘
Seninle göz göze gelince
Mavi diye bir renk olduğunu öğrendim
Bildiğim bütün renkleri unuttum
Sadece mavi kaldı aklımda
O da varlığınla eşdeğer
Bir kızı olmalı insanın
Küçükten büyüyünceye dek
Binbir naz ve cilveyle gelişecek
Kızları olmalı insanın
Onu ömür boyu sevecek
Yıllar geçse de asla büyümeyecek.
Ey can 💘
Hep bir bahanen oldu
Sevmemek için.
Ondandı uzak kaçışların
Bin dereden su getirmelerinden belliydi
Aşka dair;
Yangın yeri oldu zavallı kalbim
İçten içe yanıyorum derine
Bayram etsin söyleyin o zalime
Ölüyorum çare yokmuş derdime
Her mektup ağladım yaşım sel oldu
Ey can
Şimdi bana
Hasreti anlat deseler
Senden başka anlatacak neyim var
İçimde özenle sakladığımsın
Sen yakınımdan daha yakın
Ey can
Dünyanın değişmez kuralıdır bu
Her şey aslına rûcu eder derler
Sen de aslına dön âşk ol ey yâr
Sevdaya acımasız oldun
Çok ah aldın sen günahkâr
Olur da yalnızlık çekersen bir gün
Yaşanan maziyi an bizi düşün.
Albüme bakarken çökerse hüzün
Gelmeyen vuslata yan bizi düşün.
Gamlansa yüreğin yaş dolsa gözün
Bir uzun gece ki sabaha muhtaç
Umuda amade hep sevgiye aç
Gözlerim yollarda olmuyor miraç
Vedasız gidişler ruhumda kırbaç.
Ey zaman sen misin bu işte suçlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!