Artık her mevsim hazandır bizde
Her dem bir yaprak dökümü
Alıştık zamansız ayrılıklara
Erken başlasa da yüreklerdeki kış
Ondandır yaz ortasındaki sevda ayazı
Gül yaprağına düşen kırağı ondandır
Açtığın yaraya merhem çalmadın
Paraya meylettin dönüp bakmadın
Kör karanlıktaydım ışık olmadın
Yokluğa terk ettin Allah’ından bul.
Gittikten sonrası tufandı bana
Bu kente hüzün çöktü sen gidince canê
Sokak lambaları bile ışıtmıyor yokluğunun karanlığını.
Hiç aklımdan çıkmıyor
Her sabah bana söylediğin
"Sodırê to xwêr bo cigeram ve bir de akşam "xewna ma yeno " cümlelerini senden duymanın sonsuz hazzı ve yanımda olmanın huzuru.
Şimdi düşünüyorum da
Hiç de gerek yokmus bunca telaşa
Oysa değmezmişsin tek damla yaşa
Bir daha kanmak mı bin defa hâşâ
Bahtın açık olsun anca gidersin.
Aşkına kul köle olacak mışım
Ey hayat makaranı geri sar da
Çocukluğuma götür beni.
Kırlarında koşup oynadığım
Deresinde yüzdüğüm Hacıveli köyüne
Mis gibi kokan tandır ekmeği kokusuna
Götür beni.
Kâbusu yaşattın gördürmedin düş
Sen de rüyalardan uyanacaksın.
Dilerim Allah'tan bir zalime düş
O zaman ne çektim anlayacaksın.
Herkese sağanak coştun çağladın
Bir kız sevdim Ankaradan
Güzel yaratmış yaradan.
İstetecem babasından
Çekilsin herkes aradan.
Ulus Mamak Çankayada
Kadersiz bir yaşam benimkisi
Coğrafyam kaderim olmuş
Dört parçaya ayırmışlar bedenimi
emperyalistler
Her parçada zulüm düşmüş payıma.
Hep acımsız olmuşlar bana karşı
Bir fayda yok nazlı yârdan
Başım kurtulmuyor dardan
Şeytan diyor çek git burdan
Şaşırdım arada kaldım.
Kimi sevsem onun gibi
Sen benim sözümdün ağzımda dildin
Ne sevdamı gördün ne değer bildin
Ben hep aşkı yazdım sen ise sildin
Yıldım ben bir daha aramam seni.
Kalbimin goncası açmayan güldün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!