Artık,bizi birbirimize bağlayan
Sevgi zinciri kopmuştu.
Fırtınadan arta kalan
Tufan yeriydi kalbimiz.
Yaşanmış acı tatlı onca yılı
Ufaktın tefektin ama hamarat
Satardın her şeyini haraç ve mezat.
Adınla vücudun birazcık tezat
Mahallenin maskotu Sudenaz abla.
Gözleri götürmüyor kalpleri fesat
Bir ilkbahar yağmuruyla
Akıp gittin bir su gibi.
Buharlaştın bulut oldun,
Yağıp gittin bir su gibi.
Damla idin deniz oldun,
Sabah başlamıştın bak akşam oldu.
Zamanı tükettin bitti alemci.
Şişeler boşaldı kadehler doldu.
Aklın da başından gitti alemci.
İçerek bitirdin bütün parayı,
İstenseydi eğer aşklara izin,
bir onay mercisi olsaydı sevdanın,
kaçak sayılırdı aşkı herkesin,
harami olurdu Leyla-Mecnun,Mem-u –Zîn.
Sevdalı gönüle zindan gerekmez,
Dünya karanlıktaydı
Aşk îcat edilmeden.
Yıldızlar bu kadar güzel değildi
Işımıyordu gökyüzünde ay ve güneş.
Önce insan olmayı öğrendik
Bakma gözlerimin ıslaklığına
Kaşlarımın çatılmışlığına aldanma
Senin için değildir
Bu dökülen damlalar.
Şimdi gelmişsem karşına
Aşkın bir zamanı var,
...diye hep aldanırız.
Belki daha sonra,diye öteleriz
..aşklarımız,sevdalarımızı...
Oysa,bir daha aşık olacağından
emin olan var mı..yada,
Adı/m Ayşe benim
Sıradan bir Anadolu köylüsü
Önemsiz bir insanım
Kimliksiz dilsiz isimsiz.
Yaşım yirmibeş olmuş
Seninle ilk tanışmamızda ayın onuydu
O günden sonra on sayısını çok seviyorum.
Senin için yaşamı on parçaya ayırdım
Her ayın onunda sana yeniden aşık oluyorum.
Seninle yaşadığımız onca ayı günü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!