İlk Sınavım Ayrılıkla Şiiri - Nilgün Yıl ...

Hep el sallamaya alıştığım;
O soğuk duraklarda, şimdi yolcu ediliyorum.
Arkamda seni bırakıp,
Sonsuzluk kadar uzun gelen yollara düşüyorum.
Meğer kalan olmaktan zormuş giden olmak.
Yol uzadıkça anlıyorum.
Otobüsün aynasında kaybolan,
Yol çizgilerine benziyorsun şimdi.
Bazen kesik,bazen sürekli,
Ama geride kalıp kaybolan.
Hasret sınarmış ya sevgileri;
İşte ilk sınanışım seninle.
Sensizlikle ilk gerçek savaşım.
Şimdi başımı yasladığım camdan;
Bir hayal gibi yavaşça kayıyorsun.
Ruhundan ayrılmış bir iskelet gibi;
Hareketsiz oturuyorum koltukta.
Kimse farketmiyor gözümdeki taşa dönmüş yaşları.
Yazık ki kalpler taşınamıyor; tıpkı aşklar gibi.
Her gidenin bir kalanı var geride.
Ve emanete bırakılmış bir kalbi...

25,12,2006