Kar T anesi Ve Yağmur Damlası

Ne kolay seviyoruz artık,
Adını bilmediğimiz yabancı kokuları.
Ne kolay basıyoruz yaramıza tuz niyetine,
Yalan bir gülümsemeyi.
Biliyoruz yol birgün sona ersede;
Yüzümüzde çizikleri var,çetin geçmiş bir sevda kışının.
Gidiyorsun işte,ardında koca bir yalan bırakarak.
Ayrılığa direnmenin faydası yok artık.
Ayrı iklimlerin yağmuru ıslatacak artık,kanayan kalplerimizi.
Sen artık,acıyan yanısın gerçeğin.
Hayallerime vurduğum zincirsin.
Yalanların boyalı çekiciliği,yüzüme düşen utanç kırmızısı.
Gönlümün kırılan dalısın umutlarımı astığım.
Karanlığın karabasanıdır yüzünün yansıması.
Sen,zamansız sevdaya düşmüşlüğüm,
Düşlerimden vazgeçmişliğimsin.
Artık yeni acıların yolcusu,
O kıyamadığım çocuk yüreğin.
Büyümek dedikleri çetin bir yol,ve ben değilim yol arkadaşın.
Sen; kendi iklimini seçmiş,beyaz bir kar tanesi,
Ben; mevsimini yitirmiş yalnız bir yağmur damlası.
Yok ikimizi birleştirecek bir toprak parçası.....

30,09,2007