İlk sabah Şiiri - Sami Gökay

Bu sabah sensiz ilk sabahım olacak.
Buna inanmak oldukça güç olacak.
Beklediğim biri, beslediğim bir ümit vardı;
Bundan sonra onlar da olmayacak.

Son görüşmemiz öyle mi? Sonra ne olacak?
Ümitle beslediğim güller de dalında solacak.
Yıktığın dünyam, ya yaktığın gönlüm?
Bundan sonra onlar da olmayacak.

İlk sabah, gönlüm virane bir halde.
Yıkılan gururum, ya incinen onurum…
Kim onaracak bunları, söyle kim?
Bundan sonra onlar da olmayacak.

Bu sabahtan sonra kimse yok işte.
Hepsi gitti, kimseler yok; gittiler.
Hayret, yine yalnız kaldım dünyada.
Beni bundan sonra kimse aramayacak.

Bir ömrün sonu mu bunlar acaba?
Benim kaderim yalnız kalmak mı?
Neden beni sevenler terk ediyorlar ki?
Olsun, bundan sonra kimse olmayacak.
01.08.2001