26 yıllık ömrümde ilk kez;
Biri beni böylesi sevdi,
Böylesi değer verdi.
26 yıllık ömrümde ilk kez;
Anamdan başka biri bana 'Canım',
Babamdan başka biri bana 'Fidanım' dedi.
26 yıllık ömrümde ilk kez;
Biri beni kendimden bile sakındı,
Böylesi özen gösterdi.
Ve 26 yıllık ömrümde ilk kez;
Biri benim için dünyaya meydan okudu,
Böylesi SEVDİ...
Sevgiye ve şiire layık,
Güzel gönüllü sevenim benim.
'Senin şiirinde sadece umut olmalı' dedim,
'Seni son bir kez gülümsetmeliyim' dedim,
Ne çare İstanbul buna izin vermedi.
Bugün İstanbul bile ağlarken,
Söyle ben nasıl gülebilirim.
Sen gül, hep gül olur mu...
18.4.2001/ İstanbul
Fidan AykutKayıt Tarihi : 18.4.2001 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!