Aylardır mahrumum gözlerinden,
Kaç yüz saat geçti acaba son görüşmemizden?
Mavnalara hapsolmuş bir miçoyum hayalinden,
Seni kaç nefese sığdırdım acaba sevgilim?
Tutkun olduğum gecelerde,
Hayaline ağladım da sustu bu gönül,
Şu tutsak olduğum gözün nerelerde?
Özüm söndü de yandı özün.
Mavilikleri arıyorum belki ordasındır,
Belki artık sonunda özgür kalmışsındır,
Aklımın derin yaralarında bir tutam sen,
Gönlümün engin denizlerinde belki dalgalar seni anmışdır.
Şiir yazmak canımı acıtıyor,
Sen gibi bir kadına aşık olunca,
Her mısra sana yakışamamaktan yakınıyor,
Ağlıyor kalem ,her dizenin sonuna varınca.
Kayıt Tarihi : 11.1.2021 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben ne yazıcam hikayesini be! Okuyan yazsın şiirin kendi hikayesini.
![Ahmet Yusuf Taşcı 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/11/ilk-14-ocak-hatirasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!