çöllerim filizleniyor nemiyle
her anı ilk gibi bakışlarının
her anını ayrı ayrı tanıdığım
ayrılığıma tek yabancı
kayalıklarında otlar bitiyor kabuslarımın
yalnızlık uçurumumun yankısızlığı dallanıyor
sonuna kadar sarılıyorum dört elle her birine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim