Bilir misin sana vardım diye dediler bu delirdi
Eskiden hiç olmazsa sözümüzü dinlerdi
Deprem olunca öleceksin demeleri yok mu
Ulan zaten öleceğiz siz de hiç akıl yok mu
Çıkamazmışım enkazdan günlerce aylarca
Ben zaten ölüyorum ki gökyüzüne bakınca
Etrafındaki iblisler seni namazdan alıkoyacak
Bakalım öte tarafta seni onlar mı kurtaracak
Her bir zerresinde huzur veriyor ahengin
Alemi rahmete bürüyor bembeyaz rengin
Akıllara durgunluk veren koskoca bir kainat
İnsanoğlu nankör, secde etmez Rabbine, inat
Ben öksüz büyüdüm, Annemi çok hatırlamam
Bu dünyanın işlerinden oldum olası anlamam
Hayat bir oyun sahnesi rolümüz biraz görünmek
Bu küçüçük rol için niye böyle övünmek
Ne bileyim bazen aklım almıyor bu işi
Bu zorluklar, Senaristin öfkesinin gelişi
Her kafadan bir ses çıkarsa bir diyarda
Ne huzur gelir ne güven bu güzel yurda
Boş boğazlar konuşup bakmazlar arda
Olan yine Garip Mehmede olur
Yalan dolan öğrenmişler cambazlık
Şükretmezler görmemişler ki azlık
Kimi leşler çıkar gider yedi şamdanlı saraylardan
Kimi ruhlar tekbirlerle yıkık dökük binalardan
Şehir sessiz, gökyüzü karanlık, vakit gece
Ne de hoş oluyor insan Allah deyince
Harbe giriyor sanki sessizlikteki beşer
Aklınıza mı geldi korktuğunuz o mahşer
Şu yıldızları bir saymaya kalksana
Bir iki deyip ölene dek saysana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!