Yaş kemale erince
İnsan daha bir zor sevip , daha bir zor kopuyor
Sevince en üst perdeden , acıyınca en dip kuyudan
En derin yalnızlığı buluyor
Öyle anında silerimler , çeker giderimler , ardıma bile bakmamlar…
Şimdilerde yokluğunun varettiği boşluğa bıraktım kendimi…
Akıntıya bırakılmış bir mektup gibiyim…
Bir başınalığın altında ezilmiş ve darmadağın…
Sanki tek başıma bütün acılara düçâr olmuşum…
Yalnız kendime sığınmışım , Allahtan gayrı…
Yine kendimleyim ve kendimden başkasız…
Zulmünüz ayyuka çıktı , kırıp geçirdiniz mazlumu…
Doymadınız bir türlü dünyalığa , doymadınız zalimliğe…
Kıydınız neslimize , katlettiniz küçücük çocuklarımızı…
Tükettiniz insanlığa dair ne varsa…
Ama Allah'ın adaleti haktır , vâadi mutlaktır…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!