Issızlığım yakıyordu , en çokta üşüyen bedenimi
Kimsesizliğim , yalnızlığımın en yakın dostu
Yalnızlığım , kimsesizliğime özeniyor
Üçümüz birimiz , birimiz üçümüz için
Sana meylettiğim günden beri , dünyaya heveslendim
Her şeyimi on da kaybettim
İnancımı , itimadımı, güvenimi insanlara
Toparlayamadım daha sonra
Ve ruhumu yalnızlığın akıntısına bıraktım
Bak ben biliyordum demekte rahatlatmıyor içimi
Kelebek etkisi nedir biliyormusunuz ?
Bir filmde izlemiştim, hayal meyal hatırlıyorum..
Ben ; bazen katlanamadığımda , gözlerimi kapatıp…
Kendimi o filmin içinde buluyorum…
Diyorum şimdi kapatacağım gözlerimi…
Hiç gitmeyecekmiş gibi yaşamak isteyen nefsime kırgınım
Yarınımın belli olmadığı şu fani dünyaya
Meylettiğim için kendime kırgınım
Bensizlik benle olmaktan daha kolay ya
Onu da öğrendiğime kırgınım
Derdini anlatamayanlarla dolu dünya…
Zaten anlatsan , kim derdine kulak verecek…
Ki o bile ; kendi derdi kadar dinleyecek seni…
Derdin , nefsi kadar olacak çünkü…
Konuşmadan anlaşmak , varmı gerçekten…
Belki bir gece kapıyı çalarsın diye
Apartmanın giriş kapasını açık bırakıyorum
Hani gel diyemiyorum da
Gelirsen de , engel çıksın istemiyorum
O gün
Seni son kez görüyormuşum meğer
Bilseydim , bir kere daha bakardım ardından
Hatta yanına koşar
Bir kere daha sarılırdım sana en sıkısından
Olmadı , Beceremedim ya Rabbi…
Sevmeyide , sevilmeyide beceremedim…
Engin bir okyanus gibi olsada yüreğim…
Bu kadar sevgiyi kaldıracak bir yürek bulamadı..
Bana gelen de !!!
Okyanusta bir zerre olabildi ancak…
Öldüm…
Hayallerim ise benden sonra öldü…
Sevdim…
Belkide , hakkıyla hiç sevilmeden…
Açınca gönlümün otağını…
Evvela , otağımın direğini kırdılar…
Ömrünü yalnız geçirmiş biri olarak…
Artık yalnızlıktan korkuyorum sanırım…
Yalnızlığım hiç bu kadar âşikar olmamıştı bana…
Yalnızlık benim, haddime değil…
Diyorum en iyisi uyumak…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!