Ölümü beklemekle,ölüme gitmekti seçimimiz.
Yaşamı dinlemekle, yaşamı sevmekti gerçeğimiz.
Ölümü dinledik, yaşamayı bekledik
Ne ölüm bizi götürdü, ne yaşam bizi yaşattı.
Biz gelmeyecek bir anı bekledik.
Ne gelenimiz oldu, ne de sevenimiz.
Acılar olmuş tavan, benim naçizane bedenimde.
Yaşam olmuş yavan, benim güzel memleketimde.
Ölüm olmuş kalan, benim yıkılmış enkazlarımda.
Yalancı olmuş dava, benim cahil köylümde.
Gözlerim körleşti, cahiller birleşti.
Pazarda bir köle vardı
Ne yârı vardı ne canı
Ayağında prangalar
Göğsünde çanlar
Bir hayvan gibi süslemişlerdi!
Bunu yapan ne aşağılık kimseydi!
Bir kör varmış renkli dünyada
Ne rengi bilir ne de sevmeyi bilirmiş
Kalbi kirlenmemiş bu hayatta
Gözlerden uzak bir vakitte sevdikleri silinmiş
Ağlama kör doğduğun için
Çok korkuyorum bu sıralar gitmekten
Öfkeme yenik düşüp ölümü seçmekten
Kaderin emirlerine boyun eğmekten
Gerçekten ama gerçekten korkuyorum!
Sakinleşmem gerek bunu biliyorum
Hayatta başarılabilecek bazı şeyler vardı
Hayallerin şimdi sadece kemiği kaldı
Gerçekleri bile sadece yalanı andı
Millet koyun sürüsü gibi çobana baktı
Acısıyla, ekmeğiyle boğulup kaldı
Boğulmak o zamanlar doğaldı
Burada gülüşler son bulur
Yaşayanlar suskundur
Gökyüzü boğuktur
Yürekler soğuktur
Bura bir mezarlık değil
Hayatımın bir yoludur
Ben ölürüm yaşayamam sen mutlu ol
Sen gül ve eğlen ben ölüm olurum
Korkum yok bir şeyden artık sen mutlu ol
Sana uzağım artık duyamazsın sen mutlu ol
Hayatın bana ne rol biçtiğini biliyorum
Ayakların sokaklarda amaçsızca dolaşıyorsa,,
Kalbin yavaş atışlarıyla seni ısıtamıyorsa,
Ellerin solmuş bir çiçek bile tutamıyorsa,
Su bile içince mideni bulandırmışsa,
Sessizliği dinleyecek kadar yorulmuşsan,
Boğazında tek bir kelime bile çıkmıyorsa,
Sen gel 8 milyar insan arasından seni bul!
Uzun bir zaman kendini göm onu tekrardan bul!
Yüreğin buz kezsin sen onu tutuştur!
Sonra da kaderimiz yokmuş diyip unut!
Kadermiş, nasipmiş, bir varmış bir yokmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!