Biri ölmüş, diğeri gülücüklere boğulmuş
Bir asır geçmiş, bir an bile yaşanmamış
Umutlar kaybolmuş, adalet körmüş
Çirkinlik para, hoşgörü yalanmış
Bir kahvenin acısı 40 yıldır derler
Hadi durma ağla ağlarsan sen sensindir
Durma git gidersen sen hiç sevmemişsindir.
Durma gül gülersen masum bir çocuksun
Durma öl ölürsen sen korkağın tekisin
Durma yaşa yaşarsan en güçlü insansın
Durma sev seversen ağlarsın
Yine sensiz bir gece daha geçti
Uykusuzluktan mı yoksa sensizlikten mi
Bu gece çok uzun geçiyor
Bir ömrüm bitti ama sen bitmezsin
Aşkımdan mı gözlerin yüzünden mi
Bir gece dursa zaman
O günler geçti, bugünler de geçecek.
O hayaller gitti, bu hayat da gidecek.
O insanlar unuttu, bu kalp hatırlayacak.
O anlar bitti, bu anılarda bitecek.
Gerçekler gündüzden daha açık bazen
Yalanlar da miras kalmış geceden
Ölüm bir günbatımıymış bazen
Yaşam daha parlakmış güneşten
Kuşlar daha yükseklere uçarken
Çocuklar inmezmiş gökyüzünden.
Bu geçici hayat için
Kendini üzmene gerek yok
Sırf sevdiğin için
Kendini unutmana gerek yok
Ben yaşamayı umursamıyorum
Bir umut var içimde sanki
İçimden gitmeyecek gibi
Gökyüzünü selamlayacak
Ruhumu ateşlerden arıtacak
Çöllere su getirecek gibi
Ölümü unutturacak gibi
Gökyüzü nasıl dayanıyorsun
Annenin haykırışlarına
Dilsizin sessiz çığlıklarına
Çocuğun gülememesine
Gökyüzü nasıl dayanıyorsun
Beni canlı bırakan tanrıya selam olsun
Sessiz ve yüzsüz insan görünenlere de
Ölümü yaşatan ama öldürmeyen güle de
Çocukları bir hiçe köle edene de.
Selam olsun sizin gibi sahipsiz itlere de.
Gül kokusunu bok kokusuna çevirene de.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!