İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Kılığı düzeltip adam saydıran
Müşkülleri bir cevize sığdıran
Kimisini insanlıktan caydıran
Kimine din ile imandır para

Menfaatçi onun ile can bulur

Elbet şu alemde bütün varlığın,
Hikmeti suâle sığmaz karı var.
Bir bütünden parça dengeyi tutan.
Kör sürünür gezer halde mar’ı var.

Doğayla beraber tüm canlı vücut,

Düşme seni harlayan düşüncenin hapsine
Efendi ol nefsine kölelik mi evlana
Öyle ele geçeni alıp koyma tepsine
Hazla var olan aşkı böl diyor böl mevlânâ
........Hak yolu kat önüne azmet yürü mevlâna

Bülbül olup vakit seher olunca
Gül olayım gülistana gel yarim
Esen yelden selamımı alınca
Gel ağlama gözlerinde sel yarim

Bağrını aç, yolun gel geç burası

Bir şiir arıyorum gözümü dolduracak
Memleket vatan diye çözüme saldıracak
Var mı ateşe düşen özümü kaldıracak?
Müptelâyız şaraba akıl düşer haraba

Kâmil sandığımızda bu kafayla bu ağız

Adı vilâyettir başında vali
Yürekler acısı Sivas’ın hali
Sanayisi yoktur göçmüş ahali
Cumhuriyet şehri Sivas nerede

Yurduma temeller burada atıldı

Kültür bize atalardan mirastır,
Bir gül gibi derelim mi ne dersin?
Gönlümüzden akıp giden Arastır,
Ummanlara sürelim mi ne dersin.? ....İlhami Arslantaş

Aramızda olmasın senlik benlik,

Bilgi çağında yaşarken,
Başımızda haramiler.
Alem uyduya koşarken,
Peşimizde haramiler.

Hileye kılıf bulundu,

Yüreğim ağlıyor can cen/derede,
Yazmayınca durulmuyor sezer can.
Herkes su getirir susuz derede,
Süzmeyince duru/lmuyor sezer can.

Kan ağlıyor bu gözlerim yaş değil,

Kimliğimin sualini sorarken
Seni buldum ben kendimi ararken
Aynımmışsın aynaları tararken
Sen bendesin,ben sendeyim güzel dost

İçinde nefreti,atmışsın kini