İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Tüm azamı bağışladım halkıma
Kır kalemin ver cezamı of demem
Can verensen al canımı hakim bey
Gururumu çiğneyip de af demem

Der ilhami suçları diz bir safa

Değerse bağrına hasretin yeli
Başın al sılaya gel ahu gözlüm
Coşarsa gurbette gözünün seli
Bekliyorum yolun bil ahu gözlüm

Yitirme umudun nefes aldıkça

Üç ocak taşında kaynarken aşım
Üstüme yürüdü bir kara hışım
Bedenimde kalan bir el bir başım
Şu gönül haneme kim direk olur

Bayramı hazin/e seyran ne gerek

Gülü mahzun bülbül terki diyarda,
Ana yurdum öksüz ağlar ay! anam.
Haber yoktur hastalarda, sağlarda,
Ciğerlerim yara bağlar vay! anam.

Rafa kalktı düğün, davul, zurnalar,

Ozan demek ilme rota çizendir
Hakim ol halkına hami ol hami
Yiğit isen eğer susturma sazın
Duymuyorsa sen suçlusun İlhami

Süz tarihi imbiğinden arındır

Zaman tünelinde
Düşmüşüz yollara
Ekmeğe minnet
Kaygılı yorgun
Ve ürkek adımlarımız
Minnet var

Gelin kin nefreti atalım özden
Yürekleri alıp düştüğü közden
Şöyle kendimizi geçirip gözden
Acı dilimizi bal eyleyelim

Saygıyla sevgiyle yurdumda barış

Benzerin var mıdır devri alemde
Bir sevda şiiri gözlerin senin
Beni sarhoş eder tek bir kalemde
Bakiyi andırır sözlerin senin

Berrak yüreğinle gönlümde huzur

Mandacıya verdik kozu
Dirilttik yobazı yozu
Ağıldayız koyun kuzu
Meliyoruz acı acı

Meşe odunu sanıldık

Söz vücuda gelmeli ortamı oluşunca
Akıl iksir gibidir mantıkla buluşunca
İnsan bahtiyar olur iknaya ulaşınca
Müspet ilmin çırası irfan ile erkandır

Mengeneye vurarak asla sorgulamayı