İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Ağla çocuk…
Dilleneceksin ağlayarak…
Sürün…
Yürümeyi öğreneceksin sürünerek,
O süründüğün yerleri,
Çok gideceksin yürüyerek.

Yanık bir türküydü sevdamız bizim,
ne oldu sevdiğim bize ne oldu?
canım ümüğümde bak dizim dizim,
ne oldu sevdiğim bize ne oldu?

İkimizde bir gün kuşku duymazdık,

İki oluk kör pınarın gözünde
Garip üzgün yavan azık dizinde
Nasıl geçer lokmalar boğazında
Mutluluğu bir dağarcık içinde

Yüzü gülse yanakları al gibi

Onca yıldır bana ekmek yedirdin
Hakkın ödenir mi senin ellerim
Çeliği örs ile dize getirdin
Hakkın ödenir mi senin ellerim

Aslanın ağzından aldın payını

Servete saraya ağmaz gözümüz
Bizim para gibi kozumuz yoktur
İnsan sevgisiyle yanar özümüz
Yaraya basacak tuzumuz yoktur

Kerkenez değiliz konmayız leşe

Darı dünya bir ucube kahrı zor
Ozon delik,çevre kirli,ay vahim
Her ne yapsak bizi yakar deli kor
Dağ dumanlı,ova gamda koy vahim
…………….. Cümle cana toprak oldu say rahim

Neden susarsınız bire gafiller
Sırtınızdan boza pişiriyorlar
Deve hamut’unu yutuyor filler
Kalın ense, göbek şişiriyorlar

Hakkınız arayın yermeli şerri

Sen git…! pembe rüyalarına
Ben yalnızlığımla uyurum,
Katık edip kabuslarımı.

Zaten
Senden önce o vardı,

Ellerinle sunduğun envai güzelliği
Alacaksın nihayet verdiğin ellerinle
Elçinle yolladığın cemre açtırdı çiçek
Yol acaksın nihayet derdiğin ellerinle

Şu ömrün uzandığı akıl erkan huşa dek

Neşter vurma tabip hazinyarama
Sinemde onmayan dil yarasıdır
Her derde elbet bir çare var ama
Sinemde onmayan dil yarasıdır

Çıkmaz canda her an umut ararsın