O büyük ve yurdun sayılı üniversiteleri arasında olan üniversitenin tam on dört tane fakültesi ve bunlara bağlı sekiz adet de meslek yüksek okulu vardı. Nisan ayı sonları mayıs ayı başlarına doğru zaman hızla akıp gidiyordu. Vizeler neredeyse bitmiş finaller başlamak üzereydi. İletişim Fakültesi'de bünyesinde barındığı üniversitenin önde gelen fakültelerinden birisiydi o gün için. Öğle tatilinde İletişim Fakültesinin her sınıfından öğrenciler yemekhane de yemeklerini yedikten sonra, bahçede ki çimlerin üstünde gruplar halinde yayılmışlardı. Önlerinde uzun bir öğle tatili vardı...
İletişim Fakültesi ikinci sınıf öğrencisi Hikmet, yanında yine ikinci sınıf öğrencisi Nejad, yanlarında sınıf arkadaşları Necla olduğu halde ellerinde cep telefonları bir şeyler ile uğraşıyorlardı. Hikmet kız arkadaşına mesaj yazarken, Nejad akıllı telefon ile oyun oynuyordu, Necla da yine erkek arkadaşı ile mesajlaşmaya çalışıyordu... Onların beş on metre kadar ilerisinde aynı fakültenin dördüncü sınıf öğrencisi Furkan, yanında aynı sınıftan Ayşegül ile Esma ve diğer tarafta İbrahim. Hepsinin elinde akıllı telefon dedikleri alet, bir şeyler ile uğraşıyorlardı. Aralarında çok fazla konuşma olmadığı gün gibi ortadaydı. Sadece çok mecbur kalıp da birbirlerine soru sorduklarında gelen cevap nadiren evet, hayır ya da çoğunlukla baş sallamaktan, kaş göz oynatmaktan ibaretti... Aralarında beş on metre mesafe olmasına rağmen birbirleri ile konuşmak yerine mesaj atıyorlardı...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta