Ulu meydanlarda
Her okul bahçesinde,
Her resmi dairede o kafa
Çoğu kaplanmış altın yaldızla
Biri var ki kızgın boğa gibi
Saldırıyor altın rengi sarıya
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şiirin güzelliğindeki kalemin ustalığını kutluyorum
tüm yüreğimle ve tam puanımla.
Eskilerin 'tekamül' dediği bir olgu vardı...O da ilerlemenin bir anlamıydı aslında...Yani 'olgunlaşmak'...Çünkü ilerlemek,iyiye ve güzele doğru ve sonrasında,daha iyiye ve güzele doğru olan bir olgu...Yoksa,yanlışın akar suyuna kapılıp onun içinde sürüklenmek değil...İşin o kısmı bambaşka bir şey,diyerek kutluyor,saygılar sunuyorum...
Kolsuz kanatsız gibiyiz dünyanın içinde
Biz de ilerliyoruz zorunlu dünya ilerledikçe
Geminin ardındaki dalgalar gibi gemiyle birlikte
Geri dönüş yok ama, testere ağzı gibi bir ilerleme…
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta