İkram Aslan Şiirleri - Şair İkram Aslan

Seni buldum yalnızlığın doruklarında
Güzelliğine erişti ellerim
Dudaklarım dudakların en güzelinde
Kaybetmek korkusu ayrılık olmadan
Artık durmalı zaman
Sonsuzluğa ulaşmalı sevi

Bir bakarsın, yarın Bugünden de güzel olur Düşlerimize girer güneş Bir bakarsın, sevda Ak özlemlere boğulur Yüreğimizi yakar ateş Ve bazen dostum Yıkılası dünya! Demek gelir içimizden Kabarınca öfke derinden Bir ince haykırış Duyulmayan bir ses Hükmeder ruhumuza Acıyı boğar güneş Kim bilir belki de Varmadan yarına Kendini yakar ateş.

Kapanıyor ruhumuzda pencereler
Aydınlığa birer birer
Kendi ufkumuzda kendi güneşimiz batıyor
Ansızın değil, göz göre göre
Çöküyor dünyamıza karanlık
Neden öfkeyle bakar gözler birbirine

Yürek şahlanır durmaz geri
Yiğit olanın inancıdır siperi
Yaşarken dünyada en güzel yeri
Sevenlerin gönlünde bulmak gerek

Kayalıklarda nergis Bataklıklarda nilüfer açar Güzelliği bütünlenir doğanın Kim bilir kaç sonbahar Dökülen son yapraklarıdır insanın Kayarken yıldızlardan mavi bir denize Anılar tutunulan son dallarıdır yaşamın

İnsan denilen ustanın
En büyük eseridir sevgi
Ve en büyük ustalık
İnsana verebilmek sevgiyi

Zaman, yıkan-yapan akışıyla Yarılamıştı geceyi çoktan Ha, desen sabah olacaktı Bilincin safsatayı boğduğu yerde Doğruldu bir adam gerinerek Araladı karanlığı, ovuşturup gözlerini Yarını düşündü, düne üzülerek Bir şeyler kıpırdadı derinlerinde Ardımızdan gelen selin önünde değil Önümüzden gidenlerin Ardından gidiyoruz, sürü gibi, dedi içinden Kendi kendine küfrederek Son öpücükler el sallıyordu Bir densiz delicoş eğlentide Kan düşmüştü ateşe Damla damla vurdu yürek Ya sabah olacaktı koşulsuz Ya da çocuk işiydi ölmek Şafakta bir acemi ozan, ha bire! Bir ak kağıda çalakalem Güneşin ilk pırıltılarını çiziyordu Işıl ışıl, dize dize.

Gerek yok Gören göze Yakan güneşe Karanlıkta da görürler Yürekleriyle bakanlar Ölümsüz bir güneştir gönüllere Veysel gibi sevgiyle akanlar

Yeşille mavi
Kızılla kara
Ne üç fazla
Ne bir eksik
Gök gürültüsü gibi bir yaşam
Öyle deli, öyle esrik

Zorlamamalıyım kendimi yazmak için
İçimde yıldırımlar çarpışıyor
Yangın yeri gibi yüreğim
Sevdiğimden haber gelmiş
Tamam, sevinebilirim
Ama zorlamak doğru değil