İkram Aslan Şiirleri - Şair İkram Aslan

İnsan denilen ustanın
En büyük eseridir sevgi
Ve en büyük insanlık
İnsana verebilmek sevgiyi

Acıdır, özlemdir, yokluktur Kırk yılda bir sevinçtir, söyletir ozanı Oysa hep mutluluğu dile getirmek isterim ben Bana hep acılar yüklenmiştir Hep özlemler, hep yokluklardır Damarlarımda dolaşan kan Korku sırtımda hançer yarası Hep bana düşer sabrın en belalası Beyinleri aydınlatmak gibi Namluyu parlatmakta benim işim Göz kırpmadan tetiği çekmekte Yüreklere güç vermekte benden beklenir Yürekleri yüreklere kenetlemeyi de bilirim Çok zaman coşarsam da dağlar gibi Sevgilinin ipek saçlarını okşayan Sevgiden yumuşak bir el de olabilirim Gücümü bilmeyenler olsa bile İnsanlık kadar eskidir geçmişim Beni yaratanlar ölür de bir bir Ben ölmem, benim adım şiirdir.

Sevgidir
Hüznün ve zamanın ötesinde
Sığınılacak, ışıltılı tek ada

Sevgidir
Yalandan uzak ve dost sıcaklığıyla

Hasretin duvarlarını yıkacağım bu gece
Umuda özgürlüğünü bağışlayacağım
Düşlerin sınırsız olduğu cennette
Bir sen, bir ben, bir de sevgimiz olacak
Sensizliğin yangına dönüştüğü yerde
Ya beni de alıp götürecek mutluluk

Yeşeren her dalın umudu Meyve vermektir Kuruyan her dal Yaprakları özler Meyveyi boş verir Nedense herkes Oysa birleşen eller gibi Meyvededir herşeyin gizi.

Bu bir devri alem Gelen gider Başkası gelir sonra Her olay Bir başka olayın nedenidir evrende Duygular da ölür zamanla Sonsuz olan zamandır Günün ardı gece Gecenin ardı gündüz yine Sevincin ömrü kısa olsa da Acılar da götürülmez mahşere

Düşünmek, en büyük hüneridir
İnsan denilen bilmecenin
Ve korku en büyük düşmanı
Kendini aşamayan düşüncenin

Acı, mutluluğun çağrılısıdır biraz da
Uzun ya da kısa, iyi ya da kötü
Günün ardından gece olur, durduramazsın
Yeni aydınlıklara gebedir artık karanlıklar
Bir bakarsın yaz gelmiş karakışın ortasında
Çünkü mutluluk, acının çağrılısıdır biraz da.

İstesem, boğarım geceyi
Işıklı parmaklarımla
Ve karanlık olmaz bir daha

İstesem, asıp gökyüzüne yüreğimi
Işık olurum tüm insanlara

İnsan olmakla başlar ilk kavgamız
En güçlü direniş yaşamı sürdürmeye
Ve tüm güzellikleri sevmeye
Koskoca bir ömür adadığımız.

Geçerken günlerimiz boş ve acı