çıkmaz bir sokağa girmiş değilmiydi bu sevda,
dönülmez yollara gitmiyormuyduk…
söyle,
bir hüsran değilmiydi sonunda yaşayacağımız,
ve hatta bir yıkım olmayacakmıydı yüreklerimizde,
bile bile olmayacak bir duayı etmiyormuyduk…
yalancı bir bahardı yaşadığımız kış gününde,
hatırlasana…..
ben senin içindeyken ve sana aitken,
sen benim iliklerime işlemişken bütününle,
birbirimizde yokluğu hissetmedik mi hep.
ve hep korkular yokmuydu ayrılığa dair ikimizde,
ki o korkular değilmiydi bizi birleştirmeyen…
yok sevdalım….yok hayalim….yok hayatım.,
biz bir hayale kürek çektik bu fırtınalı denizde,
aslında ne sen benim için kaderdin, biliyordum,
ne de ben sana nasiptim bu kısır döngüde…
bir hesabı varsa verilecek bu yaşadıklarımızın,
bir suali sorulacaksa eğer,
benden sorulsun…
giden sendin diyorsan yinede,
dediğin gibi olsun….
tüm vebali benim olsun bu aşkın,
tüm günahı bana yazılsın….
Kayıt Tarihi : 11.9.2006 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'aslında ne sen benim için kaderdin, biliyordum,
ne de ben sana nasiptim bu kısır döngüde… '
İnsanı aşk haline sürükleyen tam da bu durum.
Bir olmazın eşiğinde beklemek
Sabırla, inatla, ümitle...
Sonra olmayacağını anlamak,
Geri dönememek,
İçinde büyüttükçe büyütmek sevgiliyi
Kavuşamamak
Kavuşamadıkça hasret denizinde yüzmek
O hasretle pişmek
Piştikçe duyguların taşması....
Neyse bu böyle uzar gider : )
Selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (4)