İki yurdum var benim: Küba ve gece.
İkisi de bir sayılır aslında. Yiterken
Güneşin görkemi, Küba
Üzgün bir dul gibidir
Uzun örtüleri içinde, suskun, elinde karanfil.
Bilirim ne olduğunu elinde ürperen
Bu kanlı karanfilin! Bomboş
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Günün şiir'i,
ahh jose marti, ne zaman üzgün bir dul görsem aklıma anthony guınn filmi gelir, göğü karartan bir bulut gibi geçebiliyor her şey. Küba' dan kaçan geceye tutulsun:)
" iki yurt " düşünülen şey insan ve Küba. toplumsal değeri olan anlamlı bir şiir. Üzgün bir dul, elinde karanfil!...her şeye rağmen evren,insandan daha ustadır. güzel yorum olmuş. beğeniyle okunası şiir. yazara rahmet dilerim.
gece ağlıyor huyudur çünkü Küba da eski Küba değil purosu dahi bozulmuştur ya da bozulmak üzeredir
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta