İki Yakamız (düet) Şiiri - Eray Yalçın

Kadın:
Sessiz bir sahilde dalgaların sesi,
İçime işliyor en derin yerimdesin.
Bir gülüşün yeter, sarar her yerimi,
Aşk dedikleri bu, seninle anlam buldu sevgim.

Erkek:
Ben de seni gördüğüm an dünya durur,
Sessizliğimde bile senin adın yankılanır.
Bir dokunuşunda erir buzlar içimde,
Yüzyıllık bir çınar gibi kök saldın kalbimde.

Kadın:
Radyodan yükselen o tanıdık nağmeler,
Gecenin sessizliğinde hep seni çağırır.
Bir nefes kadar yakın, bin rüya kadar uzak,
Kalbim seninle, hep aynı dakikada atacak.

Erkek:
Sana sarıldığımda evren çeker bir nefes,
Zaman bükülür, tüm kainat bize döner hemen.
Bir kadın, bir erkek, tek bir kaderde,
Bizim hikayemiz yazılır yıldızların defterde.

(Son Dörtlük - Diyalog)
Kadın:
Gözlerine bakınca yitip giderim,
Aşk tüm zamanlarda böyle mi esrer?

Erkek:
Sen bana gülümser, ben sana kanarım,
İki nehir gibi birleşir, sonsuza akarım.

İkisi Beraber:
Sen bana, ben sana... Ellerim avuçlarında,
Ömrüm senin olsun, aşkımdan ölümüm senden olsun yâr.