İki Salkım Şiiri - Derin Akkurt

Kabuksuz tohuma inatla vursan da palan;
Tutunamaz toprağa, ne yana dönse yalan...
Asırlık asmaların iktidarı kökünde…
Damıtılır mı şarabın şırası bir günde?

Hayalim; gökkuşağına kurulmuş bir hamak.
Yalana ne hacet, yarı ölümdür uyumak...
Sanma ki her yol mübahtır, sahrada da 'üren.'
Tekrara düştüysem 'aşktır' pusuya düşüren!

Bir ses ver, bulayım gökkuşağının küpünü!
Rengin sarsın alemi, bakışların da günü…
Kurtuluş yedi rengin doğduğu yerdir; alkım…
Yaratılış arzıydı bu alem: İki Salkım…

Kabuslar benden yana, bana uyku haramdır!
Bu verem değil ki ciğerimde sen karamdır!
Halbuki dile düşmeyen aşkta yoktur hile!
Ötelerden belki bir 'haber' ama nafile…

Sevgiye kanat çırpıp aşkı hayra yordukça...
Yoldan çıkıp sabır diye bağıra vurdukça...
Seçtiysem basit olanı, haktır zehir zıkkım!
Belki de posasında saklıydı iki salkım.