Cehalet kışını yaza döndüren,
Karanlık geceyi nura boğandır.
İlim meşalesi yanar sönmeyen,
Güneşten evvelce, ruha doğandır.
Dünyayı kuşatır sevgiyle kolu,
Çiçekle bezenir gittiği yolu.
Gönül sarayımın en baş tacı var,
Evimde kök salan ulu çınarı.
Yıllarca kürsüde verdi o karar,
Akademi yolu, bilgi pınarı.
Emekli olsa da bitmez hüneri,
Eşimin gölgesi, ilim feneri.
Bir yanda can kızım, sözün ustası,
O dahi devraldı kutlu sancağı.
Edebiyat bağı, şiir hastası,
Tütüyor şükürle irfan ocağı.
Türkçe’nin sırrına erer nefesi,
Derslikte çınlıyor bülbülün sesi.
Kağıtla kalemdir onların yari,
Ham demir işlenir, olur mücevher.
Görmezler dünyada, ne kâr ne kârı,
Yetişen her fidan, onlara zafer.
Mimarı onlardır, gelen yarının,
Balıdır petekte, bilgi arının.
Hasan der; bu gurur bana yetiyor,
İki can yanımda, başım dik benim.
Bacada dumanım sizle tütüyor,
Şükürle eğilir, bu boynum, tenim.
Öğretmenler günü kutlu, şen olsun,
Tüm öğretmenlerim, güllerle dolsun...
Hasan Belek
24 Kasım 2025 - Akçay
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Eli öpülesi öğretmenlerimi bende kutluyorum
TÜM YORUMLAR (1)