İki Kör Pencere
Gözlerim, gölgeli ve sinsi bir baharın ortasında,
gözlüğümün ardına gizlenmiş gözlerim…
Dipsiz bir kuyudan gelen canın çağrısı gibi,
karanlık ve derin kuytuların ağrısı gözlerim...
Sanki ilk kez matemini bir yıldıza fısıldar gibi,
Ayyuka çıkardı tüm çığlığını gözlerim...
Matemim bir çift nehir gibi, akıtır acısını,
Akıtır sancılı sevdasını,
Suskunluğunu bozan çağlayanlar eşliğinde gözlerim,
Çağlayan, umutsuz bir sevdanın dilimlenen parçaları gibi...
Ve gözlerim;
Zamansız bir sevdadan ışık alan,
İki kör pencere,
Karanlıkta akıttığım sevdamın,
kurumuş ağıt izini saklar gözlerim...
Gözlerim korumasız, gözlerim yalın,
Gözlerimin içine kanla yazılmış adın,
Adın dev bir yalan...
İsmin, çatlamış kalın duvarlar arasında,
Bölük pörçük sessiz harflerin boşluklarında ismin,
Ve gözlerimin içine gizlenmiş, bir hain gibi resmin...
Gözlerim, bin parçaya bölünmüş kırık ayna,
Sana yazdığım şiirler gibi,
bir çift duvar dibidir gözlerim,
Hevesi yarım kalmış hatıralar mahzeni,
Sevesi kalmamış hüzünler yurdudur gözlerim...
Şimdi gözlerim, eski çağlardan kalan,
anılar mermerini yontmakta,
Rastgele bir kazıda ortaya çıkan,
bir çift şifası olmayan tablettir gözlerim...
Gözlerim, camları kırılmış iki evren,
Gözlerim, düşlerini kaybeden iki dünyanın fersiz feneri...
Gözyaşımın düştüğü yerlerde küller,
Her savrulan külde,
Bir sevdanın kavruk tozları...
Yalın bakışlarında kaybetti seni gözlerim,
Gözlerim, bir çift kafese esir gözlerim,
Özlemin hatrına azat oldu bu gece gözlerim,
Hece hece özlemini içti,
aynada bana bakan gözlerim...
Önce senden,
Sonra benden geçti gözlerim...
Birkaç devrik cümlenin koynunda buldu kendini gözlerim...
Şeffaf özlemler gözledi gözlerim,
uçurum uçurum özlem,
boş bir çerçeveden intihar eden,
Yarısı gelmiş, yarısı geçmiş anılar hatrına devrildi gözlerim...
Acı bir düşün yansıması gözlerim,,
Açılmayı bekleyen, okunası bir mektup gibi gözlerim,
Mührü açılmamış, içinde bin kırgınlık,
Bin yıllık yalnızlık gözlerim...
Dokunmaya kıyamadığım ince bir cam,
Hatırlanmaması gereken bir an,
Hüznümün boyun eğişi,
Ve aynadan ölümünü izlediğim bir candır gözlerim...📌
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 02:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiire, çerçevesiz kör bir bakış... 35 yılı aşkın bir süredir taktığım gözlüğü bir kenara bırakıp, aşka, hüzne, huzura, geceye, gündüze, aynaya, düşüme, gülüşüme ölüşüme ve gözyaşlarıma bir de gözlüksüz bakayım, dedim... Ve ortaya, çerçevesiz "İki Kör Pencere" çıktı... Sevgiler 📌👑
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!